Śliczna ta palestynka ale dla mnie Piwoniu to czarna magia

Szczerze podziwiam - dla mnie to też czarna magia za którą nigdy się nie zabiorę...

Piękna palestynka piwonio. Widac róznice oj widac!

Już kolejną robię, tzw. ściegiem bocznym. Wychodzi taka delikatna pajęczynka. To niesamowicie wciąga, zwłaszcza w czasie sesji

Poprzednia wprawka skończona:

Następna, trochę z oporami, ale się robi:

Slicznosci !!! Mysle ze lady by byl taki obrusek . Ale ja mam dwie lewe do takich robutek, wiec moge tylko pomarzyc.

Piwonio jest piękna

Dzięki Już od dawna gotowa. Widać trochę, że wprawy brakuje, te kwiatki na obrzeżu mają płatki dosyć nierówne. Córeczka wyprosiła ją jednak ode mnie, teraz leży u niej na półce. Jak się oprzeć tak słodkim oczkom...

Ślicznie to wygląda ale dla mnie niestety czarna magia...

W sumie rzecz jest prosta, wymaga cierpliwości i pewnego przećwiczenia. Trzeba opanować jeden węzełek (a potem, przy niektórych wzorkach, jeszcze ze dwa, dość łatwe), i potrenować aby podstawowe pętelki, ta drobna siateczka, wychodziły równe. Gdy robisz na szydełku, ono narzuca wielkość oczek i ścisłość wzoru. Tutaj sama to musisz regulować, i na tym polega największa trudność. Rada jest jedna - nabrać wprawy.

Szkoda, że mieszkamy tak daleko. Mogłybyśmy się spotkać i bym Ci pokazała co i jak.

A przy okazji, ta książka

http://www.kdc.pl/koronki-petelkowe_p1207000.html
jest w KDC po 9,90, więc jak ktoś by był ciekaw...

Choć wydaje mi się, że dla początkujących lepsza jest ta:

http://merlin.pl/Koronki-petelkowe_Elena-D...t/1,423265.html

Nakłady chyba na granicy wyczerpania, bo co chwila w księgarniach okazuje się, że książki są niedostępne.

Wiecie co? Po raz kolejny stwierdzam, że robienie drobnych motywów w palestynkach jest wkurzające i uciążliwe. Strasznie trudno jest równo zrobić tę drobnicę

Nie poddawaj się!

Nie poddaję. Zdaje się, że jestem od nich uzależniona. Co pokrzyżykuję trochę, już mnie łapki świerzbią do igły i kordonka.

Próby walki z tematem biżuteryjnym. Efekty na razie nie takie jak bym chciała. Styl jakiś cepeliowski wyszedł:


https://picasaweb.google.com/lh/photo/52rYq...feat=directlink


https://picasaweb.google.com/lh/photo/ZrvE5...feat=directlink

może i nieco cepeliowski, ale kombinuj dalej bo fajnie wychodzi

Mnie to trochę nasze parzenice przypomina. Fajne

A kto wie, jak by się to u Ciebie sprawdziło? Kółeczko z filcu w jakimś żywym kolorze, jeden albo kilka cekinków na środku, i koronka z kordonka grubości 15 a może nawet 10? To się w sumie dość szybko robi, ta para u góry była robiona 50-tką i to było za drobne, ta u dołu 15-tką. Do tego bigiel od kolczyka albo kółeczko aby zawiesić na rzemyku... Tylko najlepiej taki, żeby przyczepić już po robocie. Dwa razy wrabiałam bigle i dwa razy musiałam je przeczepiać, bo krzywo było.

Edit: może nawet bym nosem na efekt nie kręciła, gdybym miała te kamyczki jakieś fajniejsze. Nie mam w zasięgu dobrego sklepu z koralikami, a to co mogę dostać w pasmanterii to tandeta. Na zakupy przez sieć jeszcze się nie odważyłam. Musiałabym tego od razu więcej kupić, a potem wykorzystać.

Znaczy się mam spróbować?

Eee. Nieee. To za trudne.



[i oddalam się z diabelskim chichocikiem, zamiatając podłogę ogonkiem]

Cieszę się, że tak powiedziałaś. Cały dzień się zastanawiałam jak ci grzecznie odmówić, gdybyś powiedziała tak.

Nie ciesz się, nie ciesz. One działają pomału a podstępnie

Skoro wymiankowy prezent dotarł, chyba wolno mi wkleić zdjęcia.

No i trzeba było serduszko dla córeczki zrobić. Któż odmówi takim słodkim oczkom!

widzę, ż oczka wychodzą bardzo równe. Super!

O kurczaki ślicznościowe to serduszko!

Serduszka śliczniutkie co ja mogę ocenic bo mam w domu takie , każdemu pokazuję i ciesze się że mam coś innego co u nas nikt nie wie jak to jest robione, ja bym chciała sie też nauczyć lecz nie mam zielonego pojęcia od czego zacząć w tej chwili opanowuje frywolitki ,zrobilam serwetke jak wyprasuję to się pochwale

Basiu, dziewczyny, zastanawiam się nad dwiema opcjami, gdyby ktoś chciał się przyjrzeć, jak to się robi.

1) poprosić męża aby obfotografował jak ja to robię i zrobić instrukcję obrazkową,

2) ew. jakieś spotkanie w Warszawie dla tych, które miałyby blisko, tylko ja z czasem różnie stoję i bywa że coś mi nagle wypadnie, a i Wy pewnie też tak macie.

W zasadzie wszystko co robię jest wzięte z tej fioletowej książki Eleny Dickson, małe motywy z tej granatowej.

Ja obstawiam pomoc męża. Ale to dziewczyny zaintetesowane muszą się wypowiedzieć.

Tak się zastanawiałam, jak wykorzystać to coś, co posłużyło mi jako próbka w kursie koronek pętelkowych. Przerobiłam je na poduszkę na igły:

Podusia wspaniała ,w tej chwili opanowuję rtywolitki , może kiedy się skuszę na pęteleczki bo mi się to podoba. Pozdrawiam!

Świetny pomysł, a poduszeczki bardzo ładne, zresztą nie tylko poduszeczki

Robię wzorek z pętelkami zamkniętymi. Oj, trochę czasu upłynie, zanim nauczę się równo je supłać!

No to zrobione, i do Kgosi dotarło, chyba mogę wkleić zdjęcia. Poduszka na igły, jakaś duża tym razem wyszła:

Piękne równe pętelki. Brawo!

Dzieki

A teraz zaczynam większą pracę, sama w ręce podłożyłam i obrębiłam płótno. Tylko proszę się nie śmiać, ja naprawdę nie umiałam tego robić.

Spoko.Ja nawet nie do końca wiem co to znaczy

Ananaski skończone, te z kursu obrazkowego:

Uczta dla oka a zwłaszcza kogoś takiego jak ja bo dla mnie tego typu prace to czarna magia. Popodziwiam sobie tylko

Ale to proste, tylko cierpliwości trzeba mieć trochę...

Robię już co innego, tu jest fragment, do końca jeszcze dużo brakuje:

piękne są twoje koronki z przyjemnością się je ogląda

Fiu fiu ananaski cudooooowne!

Pomalutku ciągnę dużą serwetkę:

I w międzyczasie skończyłam jeszcze jedną malutką wprawkę, z którą długo się woziłam:

Bardzo ladna BRAWO

:

Cudownosci zrobiłas no faktycznie trza cierpliwosci.

Wprawka leżała po pierwsze dlatego, że po drodze były pilniejsze pracki, po drugie, bo najgorszy etap to liczenie pętelek pod nowy motyw. Łatwo jest się pomylić, ta drobnica skacze przed oczami a uwaga lezie gdzieś w kosmos. Czekałam na spokojny moment, kiedy pomalutku i w skupieniu będę mogła zrobić ten podstawowy rządek tak, aby wachlarzyki wyszły bez pomyłek. W wiatraczkach coś mi się porobiło i musiałam kombinować co dalej. Mam nadzieję, że tego za bardzo nie widać

Stąd też te agrafki, którym obwiesiłam dużą serwetkę. Nie ma zmiłuj, oznaczałam każde 13 pętelek.

Wow! Bardzo ciekawy motyw. Ja tam nie widzę błędu. Coraz piekniej i równiej.

za cierpliwość , śliczne serwetki